Wszyscy, którzy znajdują się w zasięgu wyobraźni Arkadiusza Andrejkowa zostali zdjęci z piedestału rodzinnych pamiątek. Zaczęli żyć własnym a może tylko wyimaginowanym życiem, które nadał im potomek?W swoich pracach Arkadiusz Andrejkow miesza ze sobą nostalgię starych fotografii ze współczesnym pazurem i przekorą. W zasadzie trudno jest powiedzieć, kto jest bohaterem: czy fotografie czy uwiecznieni na nich ludzie. Patrząc na obrazy nie wiemy jak potoczyły się losy poszczególnych członków rodziny, których wizerunki możemy obejrzeć. Przyglądając się kompozycjom artysty możemy tylko przypuszczać czy para przedstawiona na różowo-liliowym i fioletowym tle była szczęśliwa, czy osoba wymazana z rodzinnej fotografii stała się „czarna owcą” albo jak wyglądają obecnie relacje dzieci, które widnieją na tle zielonej tapety?Zainteresowania twórcze artysty takie jak street-art są obecne w pracach przedstawionych na ekspozycji „Sprawy Rodzinne”. Postacie ze zdjęć zostały niejako przyozdobione ostrymi kolorami i geometrycznym deseniem. Artysta zrobił im psikusa, wykonał humorystyczne graffiti, zmaterializował skojarzenia. Często stare, domowe fotografie, choć przedstawiają wartość sentymentalna i historyczną ich wygląd nie przystaje do dzisiejszego pojęcia portretu.Upozowani, nienaturalni, często nawet kiczowaci, w niemodnych strojach. Oczywiście takie podejście to uproszczenie, ale tu chyba kryje się klucz do pomysłu Anderjkowa. Sama technika wykonania jest bardzo precyzyjna. Kompozycje wyglądają jak skserowane i skomponowane w formie kolażu.Ale to tylko wrażenie. Andrejkow, bowiem perfekcyjnie odwzorowuje kreski i cienie, jakie składają się na materię fotografii. Poszanowanie detalu jest niejako kontrapunktem do wariacji artystycznych. Każdy z nas natychmiast zaczyna się zastanawiać na tym, co mógłby zrobić z własnym rodzinnym zbiorem. Marta Półtorak zy znajdują się w zasięgu wyobraźni Arkadiusza Andrejkowa zostali zdjęci z piedestału rodzinnych pamiątek. Zaczęli żyć własnym a może tylko wyimaginowanym życiem, które nadał im potomek?W swoich pracach Arkadiusz Andrejkow miesza ze sobą nostalgię starych fotografii ze współczesnym pazurem i przekorą. W zasadzie trudno jest powiedzieć, kto jest bohaterem: czy fotografie czy uwiecznieni na nich ludzie. Patrząc na obrazy nie wiemy jak potoczyły się losy poszczególnych członków rodziny, których wizerunki możemy obejrzeć. Przyglądając się kompozycjom artysty możemy tylko przypuszczać czy para przedstawiona na różowo-liliowym i fioletowym tle była szczęśliwa, czy osoba wymazana z rodzinnej fotografii stała się „czarna owcą” albo jak wyglądają obecnie relacje dzieci, które widnieją na tle zielonej tapety?Zainteresowania twórcze artysty takie jak street-art są obecne w pracach przedstawionych na ekspozycji „Sprawy Rodzinne”. Postacie ze zdjęć zostały niejako przyozdobione ostrymi kolorami i geometrycznym deseniem. Artysta zrobił im psikusa, wykonał humorystyczne graffiti, zmaterializował skojarzenia. Często stare, domowe fotografie, choć przedstawiają wartość sentymentalna i historyczną ich wygląd nie przystaje do dzisiejszego pojęcia portretu.Upozowani, nienaturalni, często nawet kiczowaci, w niemodnych strojach. Oczywiście takie podejście to uproszczenie, ale tu chyba kryje się klucz do pomysłu Anderjkowa. Sama technika wykonania jest bardzo precyzyjna. Kompozycje wyglądają jak skserowane i skomponowane w formie kolażu.Ale to tylko wrażenie. Andrejkow, bowiem perfekcyjnie odwzorowuje kreski i cienie, jakie składają się na materię fotografii. Poszanowanie detalu jest niejako kontrapunktem do wariacji artystycznych. Każdy z nas natychmiast zaczyna się zastanawiać na tym, co mógłby zrobić z własnym rodzinnym zbiorem.

 

                                                                                                                 Marta Półtorak

 

Arkadiusz Andrejkow ur. 1985 roku w Sanoku

 

Edukacja:

 

2000-2005: Technikum Geodezyjne w Sanoku,

2005-2008: Studia licencjackie w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Sanoku, kierunek edukacja plastyczna,

2008-2010: Uzupełniające studia na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego, kierunek edukacja plastyczna.

 

Wystawy indywidualne:

 

- „Malarstwo”, Sanocki Dom Kultury, 2012r.

- „Sprawy Rodzinne”, Centrum Sztuki Współczesnej „Solvay”, Kraków 2012r.

- „Wyroby Pozowane”, BWA Sanok, 2013r.

 

Uczestnik wielu wystaw zbiorowych, m. in:

 

            - „Dyplomy”, Galeria De, Sanok, 2008,

            - Konfrontacje polsko-słowackie, Galeria pod Ratuszem, Rzeszów, 2009,

            - „Dyplomy”, Galeria Miejska Zespołu Szkół Plastycznych w Rzeszowie, 2010,

            - 2 Triennale Malarstwa Współczesnego, Rzeszów, 2010,

            - 11 Biennale Plastyki Krośnieńskiej, Presov, 2011,

            - Malarstwo, Grafika, Rzeźba Artystów Rzeszowa i Podkarpacia, Wilno 2011.

            - Obraz Grafika Rysunek Rzeźba Roku 2012, BWA Rzeszów,

            - „Skład Doczepiony”, Dworzec Główny w Sanoku, 2012,

- „Skład Doczepiony, Galeria Łaźnia”, Radom, 2012.

- „Cień Czarnobyla” BWA Sanok, 2013

- „Wystawa pracowni artystycznej Manufaktura”, Galeria Pod 5, Stary Sącz, 2013

- „Perfekcjoniści”, I Międzynarodowy Konkurs Malarski Modessqe, Galeria Skwer,              Warszawa,    2013 (II miejsce).

                       - „Industrial!” - Skład Doczepiony, Dawna Fabryka STAR, Starachowice, 2014

                       - „Obecności i Powroty”, Wystawa zbiorowa, BWA Sanok, 2014

                       - Skład Doczepiony, Wernisaż Jednego Dnia, Galeria PWSZ, Sanok, 2014